تعارض اندیشه و عمل در منظر شهر عشق آباد

شهر به عنوان محل زندگی و پیچیده ترین دستاورد بشر مورد نقد و تحلیل های فراوانی قرار گرفته تا بدانجا که پرداختن به شهر و نماد های آن در قرن بیستم نیز چهره ای تازه را از خود به نمایش گذارده است. علوم جدید در حوزه شناخت و درک انسان از محیط، راه های جدید تفسیر را باز کرده که منظر یکی از این علوم است. منظر با داشتن پایگاه فلسفی و تئوری علمی، نظریات نوینی را در ارتباط متقابل انسان و محیط ارائه می کند. نگاه منظر به شهر، فراتر از کالبد آن بوده و در تقابل با بسیاری از نظریه های کلاسیک است. نظریۀ منظر، شهر را موجودی پویا می بیند که تغییر می کند و به دنبال خود دامنه فرهنگ، جامعه و نگاه انسان را نیز تغییر می دهد. منظر شهر ی واقعیتی است پویا که از تجربه توامان «کالبد شهر در تاریخ» و «انسان در فیزیک شهر» حادث می شود. بنابر این فضاهای مختلف شهر می توانند عناصر منظر شهری باشند که از آن جمله عبارت است از : کوچه، میدان، نظرگاه، فضای جمعی، پوشش گیاهی، نقاط نشانه و ... .این نوشتار درصدد است با بررسی سه عنصر خیابان، فضای جمعی و نقاط نشانهاز منظر شهری عشق آباد (پایتخت ترکمنستان) به قرائت منظر این شهر به عنوان شهری که محصول اندیشۀ سوسیالیسم است، بپردازد.